. အသတ္ အသံ အခ်ီ အခ်
ဂရု နွင္႔ လဟု
************
ျမန္မာကာရန္ကဗ်ာ ေရးသား
ေနေသာ ေရးသားလိုေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔
အေနျဖင္႔ ကာရန္ညီစြာ ေရးဖြဲ႕နိုင္ရန္
အသတ္ အသံ(ကာရန္) အခ်ီ အခ်
ဂရု နွင္႔ လဟု တို႔ကို အထိုက္အေလွ်ာက္
နားလည္ သေဘာေပါက္ထားသင္႕ ေပ
သည္။အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက ''က'' သတ္
သံနွင္႔ ''တ''သတ္ သံကို ကာရန္တူ ယူ
၍ ေရးဖြဲ႕ၾကသည္မ်ားကို ေတြ႕ရေပသည္။
*အသတ္
ျမန္မာစာတြင္ အသတ္ဆယ္ပါး
ရွိပါသည္။
၁. က သတ္ ( ကက္ စက္ တက္ )
၂. င သတ္ ( စင္ တင္ ဝင္ )
၃. စ သတ္ ( သစ္ စစ္ ရစ္ )
၄. ည သတ္ ( မည္ စည္ တည္ )
၅. တ သတ္ ( သတ္ နတ္ တတ္ )
၆. န သတ္ ( ကန္ ပန္ ဆန္ )
၇. ပ သတ္ ( ခပ္ စပ္ တပ္ )
၈. မ သတ္ ( စမ္ နမ္ ယမ္ )
၉. ယ သတ္ ( နယ္ ဝယ္ မယ္ )
၁၀. ဝ သတ္ ( ေသာ္ဝ္ )
ယခုအခါတြင္ ''ဝ''သတ္ ေရးသား
မႈမွာ ကြယ္ေပ်ာက္သေလာက္ ျဖစ္ေနေပ
ျပီ။ ယင္းေဖာ္ျပပါ ဆယ္ပါးသည္ ျမန္မာစာ
စစ္စစ္၏ အသတ္မ်ားျဖစ္သည္။ ပါဠိ ပုဒ္
ပ်က္ အသတ္မ်ားစြာ ရွိေသးသည္။
မဂၢ မွ မဂ္
ပဒ မွ ပုဒ္
ေထရ မွ ေထရ္ ကဲ႔သို႔ေသာ
အေရးအသားမ်ား ျဖစ္သည္။
* အသံ
ျမန္မာစာတြင္ အသံ ၆၄ ပါး
ရွိသည္။ ယင္းကိုပင္ ကာရန္ ၆၄ ပါး
ဟုလည္း ေခၚသည္။ ထိုအသံ ၆၄ ပါးကို
အုပ္စု ေလးစု ခြဲကာ ပကတိသံေလးမ်ိဳး
ဟု ခြဲ လိုက္ပါသည္။ယင္း ေလးမ်ိဳးမွာ
( က ) တက္သံ
( ခ ) သက္သံ
( ဂ ) နိမ္႔ သံ
( ဃ ) တိုင္သံ တို႕ ျဖစ္သည္။
( က ) တက္သံ ၁၈ ပါး
အာ အီ အူ ေအ ေအာ္ အင္
အဉ္ အည္ အန္ အိန္ အုန္ အမ္
အိမ္ အုမ္ အယ္ အိုင္ ေအာင္ အို
( ခ ) သက္သံ ၁၈ ပါး
အ အိ အု ေအ႔ ေအာ႔ အင္႔
အဉ့္ အည့္ အန္႔ အိန္႔ အုန္႔ အမ္႔
အိမ္႔ အုမ္႔ အယ္႔ အိုင္႔ ေအာင္႔ အို႔
( တနည္း ေအာက္ျမစ္ သံမ်ား )
( ဂ ) နိမ္႔ သံ ၁၈ ပါး
အား အီး အူး ေအး ေအား အင္း
အဉ္း အည္း အန္း အိန္း အုန္း အမ္း
အိမ္း အုမ္း အယ္း အိုင္း ေအာင္း အိုး
( တနည္း ဝစၥေပါက္ သံမ်ား )
( ဃ ) တိုင္သံ ၁၀ ပါး
အက္ ေအာက္ အိုက္ အစ္ အပ္
အိပ္ အုပ္ အတ္ အိတ္ အုတ္
. . . . ..စသည္ျဖင္႔ ပကတိသံအားျဖင္႔
ေလးမ်ိဳး အသံ (ကာရန္ ) အားျဖင္႔
၆၄ ပါး ျဖစ္သည္။
ယင္းတို႔တြင္မပါဝင္ေသာ္လည္း
အသံတူ မ်ားရွိေသးသည္။
အူး နွင္႔ ဦး
အယ္း နွင္႔ အဲ
ေအာ နွင္႔ ၾသ
အိ နွင္႔ ဣ
အည့္ နွင္႔ ဧည့္
ေအာ္ နွင္႔ ေၾသာ္ ကဲ႕သို႔ေသာ စကား
လုံးမ်ားသည္ အသံတူ ကာရန္တူမ်ား
ျဖစ္သည္။
* အခ်ီ ႏွင္႔ အခ်
ျမန္မာ ကာရန္ကဗ်ာမ်ား
ေရးဖြဲ႕စပ္ဆိုရာတြင္ ခ်ီသံ နွင္႔ ခ်သံ ဟု
ခြဲျခား သုံးစြဲ ေလ႔ ရွိသည္။
ခ်ီသံ သည္ အသံကို ဆြဲငင္၍
လည္းေကာင္း အသံကိုျမွင္႔၍ လည္းေကာင္း ဆို၍ ရေသာ အသံ မ်ိဳး
ျဖစ္သည္။အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ
ပကတိသံ ေလးမ်ိဳးမွ တက္သံ (၁၈ ) ပါး
သည္ ခ်ီသံမ်ား ျဖစ္ ေပသည္။
ခ်သံ သည္အသံကို နိမ္႔က်သြား
ေအာင္ အသံျပတ္ေအာင္ သီဆိုရေသာ
အသံမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ
ပကတိသံ ေလးမ်ိဳးမွ သက္သံ နိမ္႔သံ
တိုင္သံ စုစုေပါင္း အသံ ၄၆ ပါးသည္
ခ်သံ မ်ား ျဖစ္ေပသည္။
* ဂရု နွင္႔ လဟု
ဂရု သံ ဆိုသည္မွာ နုတ္
ျဖင္႔ ရြတ္ဆိုေသာအခါ အသံျမည္ျမည္
ဟိန္းဟိန္း ထြက္ေသာ အသံ ျဖစ္သည္။
ဒီဃ ဟုလည္း ေခၚေသးသည္။အထက္
ေဖာ္ျပပါ ပကတိသံ ေလးပါးမွ တက္သံ
ႏွင္႔ နိမ္႔သံ စုစုေပါင္း ၃၆ ပါးသည္
ဂရုသံ မ်ား ျဖစ္သည္။
လဟု သံ ဆိုသည္မွာ နုတ္ျဖင္႕
ရြတ္ဆိုေသာအခါ သံတို သံျပတ္ အသံ
ေသး ထြက္ေသာ အသံမ်ားျဖစ္သည္။ ရႆ ဟုလည္း ေခၚေသး သည္။
ပကတိသံေလးပါမွ သက္သံ ႏွင္႔ တိုင္သံ
စုစုေပါင္း ၂၈ ပါးသည္ လဟုသံမ်ား
ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ ကာရန္ကဗ်ာမ်ား ေရးဖြဲ႕
ရာတြင္ သူ႔ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား အလိုက္
အေျခခံ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား
ရွိေပသည္။ထိုစည္းကမ္းမ်ားထဲတြင္ ခ်ီသံ
ျဖင္႔ စပါ ။ အခံပိုဒ္၏ မည္သည့္ေနရာတြင္
ဂရု ခံပါ သို႔မဟုတ္ လဟု ခံပါ စသည္ျဖင္ ပါဝင္သည္။
ကဗ်ာေရးဖြဲ႕သူသည္ ေဖာ္ျပပါ
စည္းကမ္းခ်က္ကို မလိုက္နာဘဲ ခ်ီသံ
ျဖင္႔စရမည့္ေနရာတြင္ ခ်သံျဖင္႔လည္းေကာင္း ဂရု ေနရာတြင္
လဟု။ လဟု ေနရာတြင္ ဂရု ထား
ေရးဖြဲ႕ပါက ကဗ်ာကို ရြတ္ဆိုလို႕လည္း
မေကာင္း နားေထာင္လို႔လည္း မေကာင္း
ေပ။ ဥပမာ လက္ဝဲသုႏၵရ အမတ္ၾကီး၏
" မဲဇာေတာင္ေျခ '' ခ်ီ ပိုဒ္စုံရတုကို ၾကည့္ပါ။ မဲဇာေတာင္ေျခ *
စီးေတြေတြ*တည့္
ျမစ္ေရ*ဝန္းလည္*္
ျမိဳင္ေတာဆီ*က
ေရႊျပည ္*ကိုသာ
တရွာေတာ႔မိ
ဤတြင္ ကာရန္ကို ၄ ၃ ၂ ဟု
သတ္ေစ႔နွက္သုံးခ်က္ညီ ယူထားသည္။
ေျခ ေတြ ေရ ဟု ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္
လည္း ဒုတိယ ပါဒမွ ေနာက္ဆံုးစကား
လုံး ''တည့္'' သည္ အလြန္အေရးပါ
ေသာ လဟုသံ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္
ကာရန္ ယူရာတြင္ လုံးဝပတ္သက္မႈ မရွိ
ေသာ စကားလုံးျဖစ္သည္။
ထိုရတု ကို ရြတ္ဆိုရာတြင္
''မဲဇာေတာင္ေျခ ''ပါဒမွ ''ေျခ" ကို အသံ
အရွည္ဆုံး ဆြဲဆိုရသည္။ ဒုတိယပါဒ မွ
''ေတြ'' နွစ္လုံး စလုံးကို အသံ အလည္
အလတ္ ဆြဲဆိုရသည္။ ယင္း''ေတြ ေတြ''
မွ ေရွ႕ "ေတြ'' သည္ ဂရု ခံထားျခင္းသာ
ျဖစ္ျပီး ေနာက္ ''ေတြ'' ကသာ ကာရန္
ခ်ိတ္ဆက္ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ထို ''ေတြ'' နွစ္လုံးကို သံလတ္ ဆြဲဆိုျပီး
''တည့္'' ဟူ၍ သံျပတ္ သံတုိ လဟု ခ်
ထားေလသည္။ ဤသို႔ ဂရု နွင္႔ လဟု
တလွည့္စီ ထားေရးဖြဲ႕ပါက ရြတ္ဖတ္၍
No comments:
Post a Comment